pluskiewicz.blogspot.com

Posiedzenie Senatu było dość krótkie i przebiegało w atmosferze nawiązującej do nadchodzących Świąt. Warto zauważyć ciekawe inicjatywy utworzenia nowych, nowatorskich w skali kraju możliwości studiowania przedstawione poniżej:
„Problemy zdrowotne dzieci i młodzieży w praktyce nauczycielskiej”, „Gerontologia i opieka nad osobami starszymi”, „Gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna” oraz „Biotechnologia medyczna”.
Przy okazji przedstawienia problemów gerontologii zapytałem się jak wyglądają przygotowania do rozpoczęcia szkolenia w geriatrii dla studentów wydziałów lekarskich, ale nie otrzymałem takiej odpowiedzi. A szkoda, takie zajęcia są koniecznością chwili, ale jakoś nie mogą się „przebić”.
Bardzo niepokojące wiadomości przekazała nam Pani Rektor Prof. dr hab. n. med. E. Małecka-Tendera w związku z nowymi regulacjami ustawowymi dotyczącymi programu studiów. Likwidacja stażu podyplomowego motywowana li tylko względami oszczędnościowymi czego zresztą nie ukrywa Ministerstwo Zdrowia skutkuje koniecznością dokonania gruntownych zmian w programie studiów. Zajęcia na ostatnim roku mają być wyłącznie ukierunkowane na praktykę i prowadzone w 2-3 osobowych grupach, co z kolei pociąga konieczność zatrudnienia setek nowych pracowników. Skąd wziąć na to pieniądze? A poza tym nie ma takich, przygotowanych dla prowadzenia dydaktyki osób. Nie chcę być czarnowidzem, ale coś mi się zdaje, że zamysłem władz rządowych jest podwojenie nam liczby godzin dydaktycznych za to samo wynagrodzenie!
Usłyszeliśmy także, że coraz bliżej jest do powstania nowych wyższych uczelni medycznych w Kielcach, Rzeszowie, Opolu i Krakowie. Pani Rektor wyraziła swe zaniepokojenie tymi planami podkreślając, że pula pieniędzy przeznaczana ze środków publicznych na szkolnictwo medyczne jest cały czas taka sama i nowe uczelnie uszczuplą budżet już istniejących. Ale z drugiej strony, jak wymusić zmiany w skostniałych strukturach państwowych szkół wyższych? Ja nie uważam by nowe uczelnie, szczególnie prywatne stwarzały zagrożenie, tak długo jak będzie istniał monopol państwowy, tak długo polskie szkolnictwo i polska nauka będą wlokły się w ogonie rankingów światowych. Efekty braku konkurencji w polskim szkolnictwie wyższym są aż nadto widoczne, podobnie jak w takich instytucjach jak Poczta Polska czy PKP. Wszędzie tam gdzie zakonserwowano stare metody i struktury lub dokonano zmian fasadowych tam regres lub stagnacja są chlebem powszechnym.
Pozytywna informacja to uchwała Senatu dotycząca rozpoczęcia procedury sprzedaży budynku szpitala przy ul. Wyciska w Zabrzu. Ta uchwała gwarantuje, że uzyskane środki zostaną przeznaczone na potrzeby Szpitala Klinicznego nr 1 w Zabrzu lub inne cele w ramach wydziału w Zabrzu.

Kilkakrotnie wydawało się, że koniec historii z plagiatem w tle jest już bliski. Decyzje Ministerstwa Zdrowia i Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułu wydawały się zmierzać do finału tej kompromitującej sprawy. Niestety, nic z tego, pat trwa. A może lepiej scharakteryzować aktualny stan rzeczy, jako sukces starego modelu państwa. Ten system znamy z okresu PRL-u: lekceważenie jakichkolwiek zasad, pogarda dla prawa, buta i arogancja władzy. Dziś, gdy chlubimy się przynależnością do cywilizacji europejskiej nie do przyjęcia jest sytuacja jaka trwa ponad dwa lata we wrocławskiej AM. Ostatnie wydarzenia, opisane poniżej tekstu i dostępne po otworzeniu poniższych linków pokazują dramatyczną zapaść cywilizacyjną państwa.

Podobne sytuacje najpewniej nie są obecne tylko w medycznej uczelni z Wrocławia, sądzę, że uważna obserwacja wielu szkół wyższych, także uczelni, w której pracuję, pokazuje, że interes wspólny jest wtórny wobec prywaty, nepotyzmu, chęci łatwego zysku czy cichej (dzikiej) prywatyzacji. Należy rzeczy nazywać po imieniu, zamiast „falandyzacji” prawa czy „działania na granicy prawa” stosujmy określenie „bezprawny”. A ze społecznego punktu widzenia paraliż we wrocławskiej uczelni wyrządza niepowetowane straty; pokazuje jak daleko nam do standardów cywilizacji europejskiej. Młodzież przygląda się zachowaniom świata dorosłych i wyciąga logiczne wnioski; lepiej stać z boku, nie narażać, bo trudno liczyć na wsparcie społeczne wobec bezwzględności sprawujących władzę. Jak pogodzić tę sytuację z pojęciem „społeczeństwo obywatelskie”?

Paraliż w AM trwa, władze państwowe są bezradne albo z wyboru albo w wyniku słabości systemu prawnego. I nie ma znaczenia, który mechanizm jest decydujący, efekt finalny jest taki sam. Trudno nie szukać analogii w polskiej historii sprzed wieków, gdy pojęcie „liberum veto” było synonimem upadku kraju.

Można widzieć pozytywne strony bieżących inicjatyw części środowiska wrocławskiego, ale dlaczego tak późno? Dlaczego zawiodła demokracja wewnątrzuczelniania?

A może to jest jednak światełko w tunelu?

Uczeni z AM wzywają rektora i prorektorów do dymisji

Akademia Medyczna: Tak czy siak rektor Andrzejak

Naukowa śmierć Człowieka Roku

Niedawno uczczono pamięć „żołnierzy wyklętych”. Tym mianem określono ludzi, którzy po II Wojnie Światowej nie pogodzili się z utratą niepodległości i czynnie włączyli się w opór przeciw najeźdźcy. Liczbę poległych w obronie Ojczyzny szacuje się na 200.000 osób. Dziś, po ponad pół wieku składamy im cześć, przypominamy, że w ogóle takie osoby były wśród nas. Dla wielu Polaków, żyjących w świecie kłamstwa czasów najlepszego z systemów sprawiedliwości społecznej, najpewniej przytaczane fakty i tragiczne historie tych nieraz bezimiennych bojowników są mało lub zupełnie nieznane. Choć dziwi dlaczego dopiero po dwóch dekadach od odzyskania przez Polskę suwerenności oddajemy honor patriotom i bohaterom cieszyć musi, że prawda stopniowo, z trudem przebija się na światło dzienne.

Jest jednak jedna kwestia wymagająca komentarza. Polacy walczący o wolną Polskę nie zostali zamordowani przez bliżej nieznanych sprawców, oni zginęli z rąk przedstawicieli szeroko rozumianej władzy komunistycznej. O oprawcach nie padło ani jedno zdanie, a to oni są prawnie i moralnie odpowiedzialni za te zbrodnie.

Jak to możliwe by czcząc bohaterów w niepamięć puścić winy ich katów?

Czy tak ma wyglądać wolna, demokratyczna Polska?

Na takim, fałszywym obrazie najnowszej historii nigdy nie zbudujemy społeczeństwa, którego obywatele będą się z Polską naprawdę utożsamiali. Upływ dwudziestu lat od przełomu 1989 roku skutecznie uniemożliwia próby podjęcia działań o charakterze prawnym, po prostu tych, którzy w kazamatach bezpieki mordowali polskich patriotów i tych, którzy te rozkazy wydawali już prawie nie ma wśród żywych. Ale to nie upoważnia nikogo do celowego zacierania śladów, do wypaczania polskiej świadomości historycznej. Zbrodnia pozostanie na zawsze zbrodnią i tak musi być głośno, dobitnie nazwana.

Poniższe pytania skierowałem do studentów w celu uzyskania ich oceny wykładów. Na moim wykładzie na początku semestru zimowego było około 40 osób.

Na ankietę odpowiedziało 40 osób z piątego roku wydziału lekarskiego.

1. Na ilu wykładach byłaś (eś) w semestrze zimowym?
   

   procent odp.	il. udzielonych odpowiedzi	odpowiedź
   15%	6	żadnym
   72,5%	29	kilku
   7,5%	3	wszystkich



2. Który wykład był najciekawszy? Podaj tytuł wykładu i nazwisko wykładowcy
   

   procent odp.	il. udzielonych odpowiedzi	odpowiedź
   32,5%	13	lista poniżej

   
   
   1. farmakologia kliniczna dr Mitręga
   2. doc. Śnit "Diagnostyka białkomoczu"
   3. nie
   4. wykład z cukrzycy, prof. Strojek
   5. cukrzycy Prof. Strojek
   6. Medycyna ratunkowa, prof. Piotr Knapik
   7. wykłady prof. Strojka dotyczące cukrzycy - dostaliśmy konspekty mogliśmy skupić się na słuchaniu wykład był prowadzony w ciekawy sposób i dotyczył spraw przydatnych w klinice a nie suchych faktów, które każdy może w książce przeczytać
   8. farmakologia kliniczna
   9. byłam tylko na 2 z farmakologii klinicznej bo musiałam
   10. wprowadzenie do ginekologii
   11. wykłady są wspaniałe, chodzę od 1 roku na większość i uważam, że moja wiedza znacząco się wzbogaca dzięki nim. Kto nie chodzi na wykłady to frajer. Tyle.
   12. żaden, na którym byłam nie był ciekawy
   13. Prof. Kalarus Zaburzenia rytmu- EkG


3. Czy wykłady są w ogóle potrzebne?
   

   procent odp.	il. udzielonych odpowiedzi	odpowiedź
   50%	20	tak
   37,5%	15	nie



4. Co należy zmienić (zaznacz wszystkie odpowiedzi właściwe wg Ciebie)
   

   procent odp.		il. udzielonych odpowiedzi	odpowiedź
   72,5%	35,8%	29	godziny ich odbywania
   35%	17,3%	14	wykładowców
   22,5%	11,1%	9	miejsce
   40%	19,8%	16	tematykę
   32,5%	16&	13	inne:

   
   
   1. Stworzyć w końcu dzień wykładowy. Np. na zasadzie o 1h więcej ćwiczeń, ale przed 4dni a piątek lub poniedziałek cały przeznaczyć na wykłady. Osoby chcące się rozwijać w kołach naukowych i innych przedsięwzięciach naukowych, które mogą odbywać się tylko po południu muszą dokonać wyboru - albo wykład albo zajęcie dodatkowe. Do tego wykłady/fakultety w piątki do godziny 20:30 (a takie się zdarzały) są bezsensownym rozwiązaniem - student po całym tygodniu jak choćby znajdzie czas na ten wykład to i tak już na nim nie myśli, przemęczony całym tygodniem i zwykle piątkowym zaliczeniem bloku.
   2. zaangażowanie wykładowców w przygotowanie się do wykładu
   3. powinno sie je trochę ożywić może konspekty do uzupełniania dla studentów
   4. anulować wykłady
   5. punktualność asystentów, wcześniejsze powiadamianie studentów o nieodbyciu się wykładu
   6. podejście uczelni do studenta
   7. sposób przedstawiania danego tematu, nie czytanie skopiowanej książki
   8. zlikwidować je
   9. Treść wykładów nie powinna pokrywać się z treścią ćwiczeń/prelekcji/seminariów
   10. Podobno jest propozycja aby wykłady odbywały sie jednego dnia od rana zamiast zajęć. I tak by ludzie nie chodzili. Nic nie trzeba zmieniać-kto chce będzie chodził w tych godzinach jakie są wyznaczone aczkolwiek mógłby się zaczynać ciut wcześniej (np. 15)
   11. sposób prowadzenia (prezentacje są często przepisane słowo w słowo z książki)
   12. brak tematyki podanej wcześniej i niemożliwość przygotowania sie przez studenta, prezentacje to przepisane podręczniki, częstokroć to wykładowcy nie pojawiają się na wykładach bez zapowiedzi co skutecznie zniechęca studentów
   13. bez sensu jest słuchanie przepisanego Szczeklika, wole przeczytać w domu w ciągu 30 minut niż słuchać przez 2 godziny


5. Najsilniejszą stroną wykładów jest:
   

   procent odp.	il. udzielonych odpowiedzi	odpowiedź
   20%	8	poziom merytoryczny
   30%	12	zawartość tematyczna nieobecna w czasie innych zajęć
   7,5%	3	atrakcyjna prezentacja



6. Najsłabszą stroną wykładów jest:
   

   procent odp.	il. udzielonych odpowiedzi	odpowiedź
   25%	10	słaby poziom metytoryczny
   62,5%	25	późna godzina ich odbywania
   5%	2	miejsce ich odbywania

Zima za nami, czas na podsumowanie ostatniego miesiąca tej pory roku. Nadal obserwowaliśmy zamieszanie we wrocławskiej AM, a prawdziwego końca tej kompromitującej historii nie widać. Szkoda, że nie ma rozstrzygnięcia w ponownym postępowaniu habilitacyjnym w CM UJ. Dziś w rękach tego gremium są dalsze losy Rektora Andrzejaka, a przede wszystkim całej uczelni wrocławskiej, której funkcjonowanie trudno uznać za normalne.

Duże zainteresowanie wzbudził tekst dotyczący zajęć dydaktycznych w Klinice Okulistyki. Nadeszło 14 komentarzy; to stwarza nadzieję, że nadal jest wiele osób, którym bliska jest problematyka nauczania studentów. Ciekawy był jeden z komentarzy nadesłany przez studenta, który wysoko ocenił zajęcia prowadzone przez rezydenta. To dobrze, że rezydenci prawidłowo wywiązują się z powierzonych im zadań, ale przecież idzie by system nauczania był spójny w całej uczelni. Naturalna jest sytuacja gdy zajęcia dydaktyczne są prowadzone przez profesjonalnie przygotowanych dydaktyków tak od strony merytorycznej jak i metodycznej. Nie sądzę, by rezydenci mieli takie przygotowanie.

Nadal uwagę Czytelników skupiają działania Senatu uczelni co dokumentują komentarze jakie nadeszły po informacji o marcowym posiedzeniu tego organu kolegialnego. W mojej opinii oznacza to, że idea demokracji akademickiej nie zaniknęła całkowicie i ciągle możemy wspólnym wysiłkiem ludzi dobrej woli uczynić by nasza uczelnia dumnie określana mianem „uniwersytetu” naprawdę zasłużyła na to miano. Za szczególnie ważną uznaję ożywioną dyskusję dotyczącą zmian organizacyjnych w Oddziale Lekarsko-Dentystycznym.

Przed chwilą otrzymałem poniższy komentarz od uważnej Czytelniczki.

Na blogu umieszczona jest najnowsza wiadomość "Niedaleko Helenki " i nie ma do niej żadnego słowa komentarza. Dla nie wtajemniczonych nic to zdjęcie nie mówi. Czy to jest pustostan po szpitalu, czy pustostan do ewentualnego zagospodarowania dla wydziału zabrzańskiego?

Informuję, że to zdjęcie zrobiono w pobliżu poradni, w której zajęcia mają studenci Wydziału Lekarskiego w Zabrzu. To nie jest Prima Aprilis ani fotomontaż!

Fachowiec nie tylko od zdrowia

Na świecie tworzy się wiele rankingów szkół wyższych. Kryteria oceny mogą być różne, poczynając od liczby noblistów, ilości studiujących studentów, liczby pracowników naukowych czy liczby publikacji, a kończąc na ocenie prestiżu danej uczelni.

Jednak nauka powinna przede wszystkim być postrzegana, jako kryterium do rangowania uczelni. Naturalny proces badawczy kończy się powstaniem publikacji naukowej. Im jest ona lepsza (merytorycznie, ale także pod względem poziomu prezentacji wyników badań, poprawności języka – w zasadzie zawsze angielskiego oraz pewnej umiejętności atrakcyjnego „sprzedania” finalnych wyników badania) tym ma większe szanse na opublikowanie w dobrym czasopiśmie. A im wyżej jest notowany periodyk naukowy tym większa jest szansa na dostrzeżenie pracy przez innych autorów i jej cytowanie. Zrozumiałe jest także, że im lepszy tytuł tym wyższe są wymagania. Mam osobiste doświadczenia współpracy z wieloma redakcjami czasopism z tzw. Listy Filadelfijskiej zdobyte w ciągu wielu lat pracy naukowej. Generalnie, im lepsze czasopismo tym trudniej spełnić oczekiwania redakcji i recenzentów. Poza tym obserwuję niezwykle dynamiczny postęp poziomu publikowanych prac; to co mogło zyskać uznanie przed paru laty dziś często nie ma szans na opublikowanie.

Poniżej przedstawiam ranking uczelni z całego świata, który oparty jest na ilości i jakości publikowanych prac.

Szczegółowe dane znajdą Państwo pod adresem http://www.scimagoir.com/ .

Tamże zamieszczone są informacje, z których wynika, że używanie
tych materiałów do celów prywatnych, zawodowych czy komercyjnych
jest jak najbardziej dozwolone pod warunkiem podania źródła.
Informacja ta podpisana jest przez "SCImago Research Group".

Podaję znaczenie poszczególnych kolumn zestawienia

WR	World ranking, czyli miejsce danej uczelni w rankingu światowym
RR	Regional ranking, czyli miejsce danej uczelni w rankingu regionu
CR	Country ranking, czyli miejsce danej uczelni w rankingu krajowym
Output	całkowita liczba artykułów opublikowanych w badanym okresie, tj. 2004-08 (w danym kraju). To jest klucz sortowania
IC	współpraca międzynarodowa: ta część artykułów, w których autorzy pochodzą z więcej niż jednego kraju
Q1	akość. Ten ułamek prac opublikowano w czasopismach zaklasyfikowanych do pierwszego kwartyla w swoich specjalnościach (czyli tych "najlepszych")
NI	znormalizowany "Impact". Tu chodzi o cytowalność. 1.00 odpowiada średniej cytowalności światowej, 1.30 - to 130% tej średniej

Warto dokładnie przestudiować te dane; pokazują one rzeczywistą wartość uczelni i innych instytucji badawczych. Do czołówki światowej brakuje nam bardzo, bardzo wiele. Do pół wieku zapaści okresu panowania systemu sowieckiego dołożyliśmy 22 lata dreptania w miejscu po roku 1989. Nasza nauka to tło dla światowej czołówki. Ranking pokazuje liczbę artykułów, ale ważniejsze są dwie ostatnie kolumny dokumentujące jakość publikacji oraz ich cytowalność. Generalnie, by ostatnia kolumna przekroczyła wartość 1 to przedostania musi oscylować wokół 40-50.

WR	RR	CR		Output	IC	Q 1	NI
72	2	1	Polish Academy of Sciences	19234	49.44	43.12	0.87
362	10	2	Jagiellonian University	7140	39.55	42.28	0.92
446	13	3	University of Warsaw	5908	47.78	43.04	1.04
501	15	4	Warsaw University of Technology	5329	29.41	26.27	0.85
565	16	5	Wroclaw University of Technology	4672	28.47	26.88	0.75
721	25	6	AGH University of Science and Technology	3538	33.07	29.56	0.77
788	28	7	University of Wroclaw	3200	39.91	42.88	0.79
796	29	8	Jesuit University of Philosophy and Education	3154	36.27	38.65	0.77
885	34	9	Wroclaw Medical University	2793	11.71	17.22	0.38
894	35	10	University of Silesia	2729	33.09	36.90	0.83
925	37	11	Technical University of Lodz	2621	24.11	28.16	0.60
1022	44	12	Medical University of Lodz	2326	16.77	23.86	0.76
1028	45	13	Medical University of Warsaw	2309	18.84	36.12	0.86
1042	46	14	Gdansk University of Technology	2267	24.66	33.08	0.78
1074	48	15	Nicolaus Copernicus University	2183	31.01	34.59	0.72
1091	49	16	Poznan University of Medical Sciences	2144	17.77	24.86	0.51
1097	51	17	Silesian University of Technology	2120	19.91	23.82	0.64
1143	55	18	Maria Curie Sklodowska University	2006	29.41	39.73	0.74
1180	57	19	Medical University of Silesia	1943	14.26	30.26	0.77
1196	58	20	Poznan University of Technology	1907	20.45	24.33	0.93
1216	59	21	University of Lodz	1860	32.47	32.47	0.77
1325	64	22	University of Gdansk	1639	38.07	42.10	0.82
1340	66	23	Medical University of Bialystok	1608	11.13	27.74	0.57
1575	80	24	Medical University of Lublin	1264	13.13	26.66	0.57
1643	82	25	Szczecin University of Technology	1168	26.71	35.10	0.78
1689	86	26	Pomeranian Medical University	1120	19.38	28.48	0.55
1701	88	27	University of Warmia and Mazury	1107	17.07	18.07	0.52
1805	97	28	Andrzej Soltan Institute for Nuclear Studies	987	67.27	30.90	1.14
1845	101	29	Warsaw University of Life Sciences	955	30.26	24.82	0.60
1861	102	30	Military University of Technology	944	29.66	22.56	0.75
1975	111	31	Medical University of Gdansk	854	35.25	42.04	1.55
2022	113	32	Adam Mickiewicz University	815	30.92	32.52	0.61
2040	115	33	Tadeusz Kosciuszko University of Technology	801	25.34	29.46	0.61
2118	123	34	Agricultural University of Poznan	748	22.19	27.27	0.55
2128	124	35	Rzeszow University of Technology	743	21.80	28.67	0.58
2163	126	36	University of Zielona Gora	720	32.92	23.89	0.59
2217	131	37	Bialystok University of Technology	683	19.03	14.35	0.56
2225	132	38	University of Rzeszow	679	33.14	24.74	0.64
2230	133	39	Children's Memorial Health Institute	676	26.18	31.36	0.72
2253	135	40	Czestochowa University of Technology	665	23.16	27.52	0.54
2323	141	41	University of Agriculture in Krakow	623	23.76	31.78	0.55
2368	144	42	University of Bialystok	594	35.02	36.20	0.61
2508	153	43	Institute of Electronic Materials Technology	523	40.92	42.07	0.75
2518	155	44	University of Technology and Life Sciences	517	21.28	23.21	0.49
2553	158	45	Lublin University of Technology	499	24.65	21.84	0.51
2591	160	46	Opole University	478	25.10	27.20	0.62
2638	162	47	University of Life Sciences in Lublin	451	17.07	25.06	0.64
2660	163	48	Wroclaw University of Environmental and Life Sciences	437	15.33	25.40	0.48
2680	164	49	Opole University of Technology	426	15.96	20.42	0.52
2721	167	50	Pedagogical University of Cracow	401	42.64	42.89	0.93

Na pierwszym miejscu znajduje się PAN. Wśród uczelni dwa pierwsze miejsca zajmują UJ i UW. Miejsca naszych wiodących uniwersytetów są odległe tak w skali światowej jak i regionalnej.

Wśród polskich uczelni medycznych najwyższe miejsce zajęła wrocławska AM mieszcząc się w pierwszym tysiącu na świecie, na początku drugiego tysiąca plasują się uczelnie z Łodzi, Warszawy, Poznania. Nasza uczelnia zajmuje miejsce piąte, co daje 1180 lokatę globalną, 57 regionalną i 19 krajową.

WR	RR	CR		Output	IC	Q 1	NI
1975	111	31	Medical University of Gdansk	854	35,25	42,04	1,55
1805	97	28	Andrzej Soltan Institute for Nuclear Studies	987	67,27	30,9	1,14
446	13	3	University of Warsaw	5908	47,78	43,04	1,04
2721	167	50	Pedagogical University of Cracow	401	42,64	42,89	0,93
1196	58	20	Poznan University of Technology	1907	20,45	24,33	0,93
362	10	2	Jagiellonian University	7140	39,55	42,28	0,92
72	2	1	Polish Academy of Sciences	19234	49,44	43,12	0,87
1028	45	13	Medical University of Warsaw	2309	18,84	36,12	0,86
501	15	4	Warsaw University of Technology	5329	29,41	26,27	0,85
894	35	10	University of Silesia	2729	33,09	36,9	0,83
1325	64	22	University of Gdansk	1639	38,07	42,1	0,82
788	28	7	University of Wroclaw	3200	39,91	42,88	0,79
1643	82	25	Szczecin University of Technology	1168	26,71	35,1	0,78
1042	46	14	Gdansk University of Technology	2267	24,66	33,08	0,78
796	29	8	Jesuit University of Philosophy and Education	3154	36,27	38,65	0,77
1216	59	21	University of Lodz	1860	32,47	32,47	0,77
1180	57	19	Medical University of Silesia	1943	14,26	30,26	0,77
721	25	6	AGH University of Science and Technology	3538	33,07	29,56	0,77
1022	44	12	Medical University of Lodz	2326	16,77	23,86	0,76
2508	153	43	Institute of Electronic Materials Technology	523	40,92	42,07	0,75
565	16	5	Wroclaw University of Technology	4672	28,47	26,88	0,75
1861	102	30	Military University of Technology	944	29,66	22,56	0,75
1143	55	18	Maria Curie Sklodowska University	2006	29,41	39,73	0,74
1074	48	15	Nicolaus Copernicus University	2183	31,01	34,59	0,72
2230	133	39	Children's Memorial Health Institute	676	26,18	31,36	0,72
2638	162	47	University of Life Sciences in Lublin	451	17,07	25,06	0,64
2225	132	38	University of Rzeszow	679	33,14	24,74	0,64
1097	51	17	Silesian University of Technology	2120	19,91	23,82	0,64
2591	160	46	Opole University	478	25,1	27,2	0,62
2368	144	42	University of Bialystok	594	35,02	36,2	0,61
2022	113	32	Adam Mickiewicz University	815	30,92	32,52	0,61
2040	115	33	Tadeusz Kosciuszko University of Technology	801	25,34	29,46	0,61
925	37	11	Technical University of Lodz	2621	24,11	28,16	0,6
1845	101	29	Warsaw University of Life Sciences	955	30,26	24,82	0,6
2163	126	36	University of Zielona Gora	720	32,92	23,89	0,59
2128	124	35	Rzeszow University of Technology	743	21,8	28,67	0,58
1340	66	23	Medical University of Bialystok	1608	11,13	27,74	0,57
1575	80	24	Medical University of Lublin	1264	13,13	26,66	0,57
2217	131	37	Bialystok University of Technology	683	19,03	14,35	0,56
2323	141	41	University of Agriculture in Krakow	623	23,76	31,78	0,55
1689	86	26	Pomeranian Medical University	1120	19,38	28,48	0,55
2118	123	34	Agricultural University of Poznan	748	22,19	27,27	0,55
2253	135	40	Czestochowa University of Technology	665	23,16	27,52	0,54
2680	164	49	Opole University of Technology	426	15,96	20,42	0,52
1701	88	27	University of Warmia and Mazury	1107	17,07	18,07	0,52
1091	49	16	Poznan University of Medical Sciences	2144	17,77	24,86	0,51
2553	158	45	Lublin University of Technology	499	24,65	21,84	0,51
2518	155	44	University of Technology and Life Sciences	517	21,28	23,21	0,49
2660	163	48	Wroclaw University of Environmental and Life Sciences	437	15,33	25,4	0,48
885	34	9	Wroclaw Medical University	2793	11,71	17,22	0,38

Kolumna Q1 daje wyobrażenie o jakości artykułów. Co z tego, że pracownicy z wrocławskiej AM opublikowali 2793 prace, skoro uzyskali wskaźnik Q1 wynoszący zaledwie 17,22 i, co za tym idzie, niski wskaźnik NI 0,38. Wszystkie inne polskie uczelnie medyczne (nie ma danych dla CM UJ i CM Uniwersytetu w Toruniu) zajmujące dalsze miejsca mają lepszy jakościowo dorobek. Na szczególne uznanie zasługuje wynik kolegów z Gdańska, przy odległym 1975 miejscu w rankingu światowym, 111 regionalnym i 31 krajowym są rekordzistą pod względem jakości. Przy jednym z najwyższych Q1 (42,02) uzyskali ponadprzeciętną cytowalność z wartością NI=1,55. Oznacza to, iż ich prace były cytowane 55% częściej niż średnio na świecie.

W tej ocenie jakościowej nasza uczelnia na krajowym podwórku lokuje się całkiem nieźle, przy Q1=30,26 mamy NI=0,77. Spośród polskich uczelni medycznych wyprzedza nas tylko warszawska AM z NI=0,86. Pamiętajmy jednak, że wartość <1,0 NI przekracza 1 tylko Gdański UM (1,55), UW (1,04) oraz Instytut Problemów Jądrowych im. Andrzeja Sołtana (1,14).

A lider polskiego rankingu, PAN cytowalność ma na poziomie 87% średniej światowej!

Ta ostatnia informacja pokazuje, że gdy za liczbie publikacji nie towarzyszy dobra jakość to rzeczywisty wkład w światowy naukowy obieg myśli jest nieznaczny.

Informacje dotyczące zmian organizacyjnych na Oddziale Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu wzbudziły duże zainteresowanie Czytelników. Opinie były różne, od krytyki przeprowadzonych w czasie ostatniego posiedzenia Senatu zmian do ich pełnej akceptacji. Podnoszono przy okazji fakt, iż Komisja Akredytacyjna sformułowała pewne zalecenia w odniesieniu do systemu organizacyjnego stomatologii. Trudno mi merytorycznie zająć jednoznaczne stanowisko (nie znam treści raportu tej komisji) i dlatego wstrzymałem się od głosu we wszystkich głosowaniach. Niemniej ożywiona dyskusja prowadzona przez Czytelników skłoniła mnie do ponownego zabrania głosu.
Wyobraźmy sobie sytuację, że Komisja Akredytacyjna rzeczywiście ZALECA przeprowadzenie zmian. Czy to oznacza, że MUSIMY te sugestie zaakceptować? Nie - to są zalecenia. Czy na pewno rozwiązania korzystne w innych uczelniach sprawdzą się u nas? Skąd bierze się wiara, że ktoś wie lepiej, jak mamy kształtować własną uczelnię i wskaże optymalną drogę. Nie mogę zgodzić się z takim rozumowaniem, mamy autonomię i powinniśmy sami określić, jak ma wyglądać uczelnia. Ta sytuacja pokazuje kryzys, w jakim się znajdujemy; miast samodzielnie kroczyć drogą zrównoważonego, prawidłowego rozwoju idziemy drogą wytyczaną przez zewnętrzny organ. Gdzie dyskusja akademicka, gdzie wymiana poglądów i szukanie najlepszych rozwiązań? To wszystko mają zastąpić wytyczne, zalecenia, regulacje. Tylko po co mamy w uczelni organy kolegialne (rady wydziału, Senat) skoro ich rola sprowadza się do maszynki do głosowania?

Przed stuleciami poeta powiedział: „Polacy nie gęsi i swój język mają”.

Gdzie podziała się nasza własna wizja uczelni, gdzie nasz indywidualny pogląd, gdzie nasze zdanie, gdzie nasz rozum?
Parafrazując poetę, dobrowolnie pozbywamy się własnej tożsamości i podążamy drogą wskazaną przez innych…

Uchwała Senatu w sprawie zniesienia Katedry i Zakładu Dysfunkcji Narządu Żucia Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu.

Uchwała Senatu w sprawie zniesienia Katedry Stomatologii Wieku Rozwojowego z zakładami: Zakład Stomatologii Dziecięcej; Zakład Ortodoncji Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu.

Uchwała Senatu w sprawie utworzenia Katedry Dysfunkcji Narządu Żucia i Ortodoncji z zakładami: Zakład Dysfunkcji Narządu Żucia; Zakład Ortodoncji Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu.

Uchwała Senatu w sprawie utworzenia Katedry i Zakładu Stomatologii Wieku Rozwojowego Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym
w Zabrzu.

Uchwała Senatu w sprawie zniesienia Katedry i Kliniki Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu.

Uchwała Senatu w sprawie zniesienia Katedry i Zakładu Chirurgii Stomatologicznej Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu.

Uchwała Senatu w sprawie utworzenia Katedry Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej i Chirurgii Stomatologicznej z jednostkami: Klinika Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej; Zakład Chirurgii Stomatologicznej Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu.

Wczorajsze posiedzenie Senatu dotyczyło wielu spraw, między innymi nagród naukowych Ministra Zdrowia, spraw osobowych oraz zmian organizacyjnych w uczelni. Parę słów chciałbym napisać o tych ostatnich sprawach.

Na forum obrad stanęła kwestia likwidacji Pododdziału Diabetologii, kierowanego przez Prof. K. Strojka. Ta sprawa wzbudziła dość długą dyskusję. Choć racje ekonomiczne i konieczność podejmowania kroków oszczędnościowych w SK-1 wydają się być uzasadnione to jednak wielu Senatorów wyraziło swe wątpliwości co do trafności tej decyzji. Miała ona dotyczyć pododdziału kierowanego przez krajowego konsultanta w diabetologii, zatem czy taki krok jest właściwy? Poza tym trudno za dobrą monetę uznać tylko racje ekonomiczne, w końcu uczelnię tworzą ludzie, a nie pieniądze. Dodatkowo argumenty tej natury są trudne do zaakceptowania w świetle jawnego braku elementarnej gospodarności w tym szpitalu. Od października 2009 puste stoi całe jedno skrzydło głównego budynku szpitala i nie widać końca tej skandalicznej sytuacji (pisałem o tym 21 lutego). Poza tym zaskakująca była informacja, że planuje się powołać w niedalekiej przyszłości nową jednostkę zajmującą się diabetologią. Nie podano niestety żadnych szczegółów dotyczących tej koncepcji. Zaproponowałem by obie sprawy połączyć, zlikwidować pododdział i jednocześnie powołać nową jednostkę. Na taką modyfikację procedowania nie wyrażono zgody. W głosowaniu 9 osób się wstrzymało, a jedna była przeciw decyzji o likwidacji pododdziału diabetologii.

Głosowaniu poddano także szereg propozycji dotyczących zmian organizacyjnych na stomatologii. Nie przekonała mnie stosowana argumentacja, we wszystkich głosowaniach wstrzymałem się.

Julia Pitera pyta: Konsultant czy właściciel lecznicy?

Reforma służby zdrowia to odwieczny temat. I nic dziwnego, w końcu zdrowie jest najważniejsze. Ostatnio obserwuję dyskusję dotyczącą problemu pracy lekarzy w różnych, konkurujących ze sobą jednostkach służby zdrowia. Te dyskusję jaką niedawno rozpoczęła „Medical Tribune”.

Artykuł poniższy także dotyczy tej problematyki. Nie jest to łatwy problem, zobaczmy jakie metody rozwiązania przyjęto w niektórych regionach Polski.

Nie słyszałem by ktokolwiek podejmował podobne próby w naszym regionie, czyżby zjawisko to nie występowało na Śląsku?



Żródło: http://biznes.onet.pl/lojalnosc-w-czasach-ostrej-konkurencji,18570,4214282,1,prasa-detal

Akademia Medyczna: Ziętek rządzi, Andrzejak na urlopie

W artykule z GW, który można przeczytać otwierając link poniżej autor przedstawia swoją ocenę sytuacji we wrocławskiej AM. Obraz przedstawiany przez niego jest druzgocący. Motywy działania władz uczelni nie mają nic wspólnego z interesem AM, a służą tylko realizacji celów wąskiej grupy osób. Trudno dostrzec w tej historii pojęcie misji uczelni, jako miejsca pracy naukowej i dydaktycznej prowadzonej w myśl idei „pro publico bono”. Smutne są te konstatacje, a, co gorsza, sądzę, że podobne sytuacje mają miejsce w wielu polskich uczelniach.

Dlaczego rektor Andrzejak nie chce odejść z Akademii

Ministerstwo: Rektora Andrzejaka zastąpi prof. Ziętek

Rektor Andrzejak ma minę w plecaku, który sam nosi

Do napisania paru zdań skłonił mnie artykuł prasowy opisujący praktyki jakie miały miejsce w 36 Pułku Lotnictwa. To elitarna jednostka wojskowa, a jej członkowie to żołnierze Wojska Polskiego odpowiedzialni z obsługę lotów VIP-ów. Ta jednostka znalazła się w centrum zainteresowania opinii publicznej po katastrofach lotniczych Casy i Tupolewa. We wzmiankowanym artykule opisano trwający całe lata proceder wyłudzania pieniędzy. Lotnicy, oficerowie WP fałszowali faktury za noclegi rzekomo odbywane w czasie trwania podróży służbowych i wyłudzili setki tysiące złotych. Sprawa się wydała, gdy okazało się, że niektóre hotele, w których mieli nocować zostały zlikwidowane lub właśnie przechodziły remont. Zarzuty postawiono szeregu osobom. Sprawa sądowa toczyła się wiele lat bez jednoznacznego rozstrzygnięcia. Dopiero prowadzący prokurator wpadł na pomysł by jakoś przerwać pat; zaproponował by dotąd zaprzeczający swej winie oskarżeni się doń przyznali, oddali skradzione pieniądze, a po jakimś czasie ich wina zostanie zatarta. Oficerowie skwapliwie przystali na tę łaskawą propozycję. W ten sposób zostali oczyszczeni z zarzutów. Proszę sobie wyobrazić, że znaczna ich część (może nawet większość) nadal pełni służbę w WP!

Oficerowie, dawni kanciarze i oszuści pilotują samoloty najważniejszych osób w kraju?!

Piszę o tej bulwersującej sprawie odnosząc ją do środowiska uniwersyteckiego. Tak jak oficer MUSI mieć nieposzlakowaną opinię, tak profesor, nauczyciel akademicki MUSI spełniać wyśrubowane normy. Czy można sobie wyobrazić, że profesor-łapówkarz lub złodziej (np. plagiator, któremu sąd udowodni winę) po jakimś czasie wrócą do swej pracy w uczelni?!
Standardy, jakie obowiązują w Polsce, kraju mieniącym się mianem demokratycznym państwem prawa o głębokich korzeniach europejskich są druzgocące. Nie sądzę, by w Polsce przedwojennej takie historie mogły ujść płazem, a tylko od naszej determinacji będzie zależeć czy nadal będziemy, jako państwo, dryfować w kierunku przysłowiowego „bantustanu” czy powoli zaczniemy zmierzać w kierunku prawdziwej demokracji i cywilizacji.

Niewątpliwie poziom dydaktyki powinien, obok wyników w pracy naukowej, decydować o pozycji i rankingu każdej uczelni wyższej. W praktyce jest dość trudno dokonać rzetelnej oceny jakości pracy naukowej, a ranking uczelni dokonywany przez Ministerstwo Nauki w ogóle nie uwzględnia poziomu zajęć dydaktycznych. Oczywiście, Państwowa Komisja Akredytacyjna formułuje zalecenia i uwagi, ale nie przekłada się to na pozycję uczelni w kraju oraz wysokość dotacji budżetowej. Po co się starać skoro nie idzie za tym działaniem odpowiednio wysokie finansowanie?

W naszej uczelni w trosce o jakość procesu dydaktycznego przyjęto nowe regulacje i system kontroli jakości. To jest generalnie dobry kierunek, ale niestety ten regulamin przyjął Senat bez wcześniejszych dyskusji w środowisku uczelnianym. To bardzo zła praktyka, pokazuje lekceważenie nas - pracowników naukowo-dydaktycznych. W czasie głosowania w Senacie zgłosiłem votum separatum i nie oddałem swego głosu. Nie wierzę, że te działania poprawią aktualny poziom dydaktyki. Uważam, że droga do poprawy jakości pracy człowieka nie wiedzie drogą kontroli, metody „policyjne” zwykle zawodzą. Prawdziwa motywacja powstaje gdy stosujemy metody pozytywne, gdy pracownik jest nagradzany za dobrą pracę, gdy czuje, że pracodawca docenia jego wysiłek zamiast ferować wyroki i kary.

Niedawno dowiedziałem się o ciekawej praktyce stosowanej w Katedrze i Klinice Okulistyki w Katowicach. W tej jednostce kierowanej przez Prorektora ds. Studiów i Studentów - Prof. dr hab. n. med. Wandę Romaniuk, do nauczania studentów angażowani są z „łapanki” lekarze-rezydenci, nie mający ani specjalizacji ani merytorycznego przygotowania do pracy ze studentami. Z polecenia Pani Profesor przystępują do pracy dydaktycznej. Po tak "dobrowolnie" prowadzonych zajęciach (gdzieś pomiędzy obowiązkami szpitalnymi) dzięki Dyrektorowi Szpitala rezydenci mają "okazję" odrobienia godzin spędzonych ze studentami na darmowych dyżurach. Ekonomicznie poprawne zjawisko: szpital oszczędza na dyżurach oraz znika problem braku asystentów.

Jaki to ma wpływ na jakość nauczania nietrudno zgadnąć...

Zgodnie z moimi spostrzeżeniami w wielu jednostkach uczelni praca dydaktyczna jest realizowana z wielkim trudem. Brakuje pracowników, jest wielu wykładowców bezpośrednio po studiach, czyli o wątpliwym przygotowaniu do prowadzenia zajęć. Inni wykładowcy są doświadczonymi dydaktykami, ale liczba godzin jaką mają zrealizować stoi w konflikcie z obowiązkami czysto lekarskimi związanymi z leczeniem chorych. Jak na dłoni widać kompletne bankructwo tzw. polityki kadrowej ostatnich lat; pozbyliśmy się adiunktów, ale ta luka nie została wypełniona. Asystent to u nas wyjątkowo rzadki ptak! Traktowanie uczelni, jak taśmy produkcyjnej, gdzie robotnicy mają bezszmerowo wykonywać swe czynności, doprowadziło do dzisiejszej zapaści. Dydaktyka to zło konieczne, to mechanicznie wykonywane zadania, sprowadzane do prawidłowego wypełniania listy z godzinami dydaktycznymi.

Ot, taka fabryka.

Pasja, zaangażowanie, misja, te pojęcia prawie całkowicie zniknęły…

Tym razem pracownicy uczelni chcą odwołać rektora AM

Dnia 15 lutego br. minister B. Kudrycka powołała Zespół ds. Dobrych Praktyk Akademickich. Zastąpił on Zespół ds. Etyki.

W skład Zespołu wchodzą:

• Maciej Banach, [dr hab. med., Uniwersytet Medyczny w Łodzi, lekarz, podsekretarz stanu]
• Grzegorz Gładyszewski [prof. dr hab. Politechnika Lubelska, fizyk]
• Jan Hartman [prof. dr hab. Uniwersytet Jagielloński, filozof i etyk]
• Janusz Mariański [ prof. dr hab. KUL w Lublinie, ksiądz, etyk, socjolog]
• Aurelia Nowicka [ prof. dr hab. UAM w Poznaniu, prawnik, prawo autorskie]
• Grzegorz Racki [prof. dr hab. Instytut Paleobiologii PAN, paleogeolog, naukoznawca]
• Grażyna Skąpska [prof. dr hab. Uniwersytet . Jagielloński, socjolog]
• Wojciech Tomasik [prof. dr hab. Uniwersytet Bydgoski, literaturoznawca]
• Aleksandra F. Wiktorowska [prof. dr hab. Uniwersytet Warszawski, prawnik, prawo adm.]
• Marek Wroński. [dr med., Warszawski Uniwersytet Medyczny, lekarz, patologia nauki]

Do zadań Zespołu należy:

1. formułowanie opinii i wniosków w sprawach dotyczących naruszania dobrych praktyk w nauce i szkolnictwie wyższym;
2. prowadzenie prac związanych z określeniem zasad dobrych praktyk w nauce i szkolnictwie wyższym, w tym zasady przejrzystości w recenzowaniu prac naukowych, prac doktorskich, prac habilitacyjnych i wniosków o przyznanie środków finansowych na badania naukowe lub prace rozwojowe oraz ograniczających naruszanie dobrych praktyk akademickich;
3. opiniowanie i analizowanie propozycji rozwiązań, w szczególności w zakresie definicji plagiatu, zmian prawa autorskiego i poszanowania praw własności intelektualnej;
4. formułowanie opinii i propozycji rozwiązań systemowych w zakresie działalności rzeczników i komisji dyscyplinarnych;
5. formułowanie opinii i wniosków w sprawach skierowanych przez Ministra, dotyczących w szczególności:
   1. postępowania uchybiającego obowiązkom nauczyciela akademickiego lub godności zawodu nauczycielskiego,
   2. nepotyzmu,
   3. nadużycia władzy,
   4. prowadzenia działalności konkurencyjnej wobec własnej uczelni, instytutu badawczego, instytutu naukowego lub pomocniczej jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk,
   5. braku poszanowania praw własności intelektualnej,
   6. stosowania kryteriów pozamerytorycznych w ocenie pracy nauczycieli akademickich, pracowników naukowych oraz studentów,
   7. dyskryminacji,
   8. podważania autorytetu oraz kompetencji naukowych i uprawnień,
   9. mobbingu,
      
   10. konfliktu interesów;
6. współpraca z komisją do spraw etyki w nauce przy Polskiej Akademii Nauk;
7. współpraca z rektorami uczelni oraz rzecznikami dyscyplinarnymi przy Radzie Głównej Szkolnictwa Wyższego w zakresie spraw dyscyplinarnych nauczycieli akademickich.

W lutym odbył się kolejny egzamin lekarzy i dentystów.

Najpierw parę informacji o młodych lekarzach. Zdawało 2683 lekarzy-stażystów, a średni wyniki to 136,5 punktu na 198 pytań (2 unieważniono). Najwyższy wynik wyniósł 174, najgorszy 54. Bardzo dużo osób (223) oblało ten egzamin, co stanowi 8,31% zdających.

Po raz pierwszy podano wyniki każdego wydziału odrębnie (dotyczy to uczelni medycznych mających dwa wydziały lekarskie). Z przyjemnością informuję, że najlepiej wypadli nasi absolwenci z Wydziału Lekarskiego w Katowicach uzyskując średnio 140,9 prawidłowych odpowiedzi. Odległe, 11 miejsce zajęli niedawni studenci z Zabrza (135,1 odpowiedzi). Listę zamykają nasi młodsi koledzy z Białegostoku (129,5) i Wydziału Lekarsko-Wojskowego z Łodzi (127,9). Zdumiewać musi osobna grupa określona jako lekarze-stażyści z SUM-wydział nieznany! Kto się w tej grupie znalazł trudno dociec, czyżby niektórzy nasi absolwenci mieli problem z podaniem nazwy wydziału, w którym studiowali?!
Lekarze-stażyści z Katowic znakomicie wypadli w klasyfikacji osób, które nie zdały egzaminu. Tylko 3 osoby na 146 zdających nie uzyskało minimum (111 prawidłowych odpowiedzi). Wśród absolwentów z Zabrza było 14 osób z wynikiem poniżej minimum (9%).

LDEP zdawało 768 osób, średni wynik to 121 przy minimum 111 prawidłowych odpowiedzi. Najbardziej zastanawia fakt, iż aż 28% osób oblało ten egzamin, a wśród absolwentów z Łodzi na 91 zdających wynik negatywny zanotowało 41 osób.

Generalny wniosek: notujemy obniżenie poziomu nauczania na wydziałach dentystycznych lub też egzamin był wyjątkowo trudny.

Jak zwykle w ostatnich latach najlepszy wynik uzyskali młodzi dentyści z Poznania (129 punktów), dalej idzie Gdańsk (124). Nasi absolwenci uzyskali średnio 121 punktów, z nimi byli tylko koledzy z Wrocławia i Łodzi. Zwraca uwagę bardzo wyrównany poziom, poza dwiema czołowymi uczelniami i wyraźnie odstającymi absolwentami z Łodzi (116). Trzecie miejsce dentystów Warszawy i przedostatnich z Wrocławia dzieli zaledwie 2,5 punkta.

Na 65 zdających dentystów z naszej uczelni egzaminu nie zdało 19 osób (29%).

Szczegółowe wyniki są dostępne na stronie: www.cem.edu.pl.

Rektor Andrzejak idzie na urlop, władzę oddał koledze

W sprawie podejrzeń o popełnienie plagiatu przez Rektora wrocławskiej AM mamy nowy rozdział. Kolegium Elektorów tej uczelni, po zgodnym ze statutem uzupełnieniu swego składu, ponownie wypowiedziało się czy odwołać Rektora R. Andrzejaka. Zabrakło kilku głosów by pozbawić go funkcji. Rektor ogłosił, że do czasu zakończenia przez CM UJ i ponownej procedury habilitacyjnej nie będzie kierował uczelnią, a na swego zastępcę wskazał prof. Rudnickiego, jednego z Prorektorów. Ta decyzja jest sprzeczna z zapisem statutu uczelni, który stwierdza, że pod nieobecność rektora jego obowiązki przejmuje prorektor ds. nauki. I choć jest to naruszenie obowiązujących zasad prawnych, to na tle wcześniejszych kroków, jakie podejmował Rektor Andrzejak należy tę decyzję ocenić, jako idącą we właściwym kierunku.

Ale niezależnie od dalszego biegu spraw ta historia na długie lata położy się cieniem na przyszłości wrocławskiej akademii medycznej. Nic już nie będzie jak dawniej; ale dopiero za jakiś czas okaże się czy wyciągnięte będą właściwe wnioski i rozpocznie się proces rzeczywistej odnowy lub też normą pozostanie zwyczaj konserwowania niezbyt chlubnych metod rozwiązywania sporów i wewnętrznych problemów.

Polski świat uniwersytecki z uwagą będzie obserwował wydarzenia we wrocławskiej AM, to będzie ważnym probierzem dla innych polskich uczelni, nie tylko medycznych.

Klaustrofobia: Kosmiczna historia pewnego plagiatu

Guttenberg podał się do dymisji po sprawie plagiatu

Wiosna już blisko, wiosna nie tylko w naturze. Ostatnie tygodnie to czas burzliwych wydarzeń w krajach arabskich. Historia pisze ważny rozdział. Ale i na naszym, polskim podwórku dzieją się ważne rzeczy. Na naszych oczach toczy się burzliwa dyskusja w akademickim środowisku wrocławskim. To może być zaczyn zmian na lepsze w naszym życiu uniwersyteckim. Mizernym życiu, dodajmy. A w tle jest reforma polskiej nauki i nowe prawne regulacje funkcjonowania polskich szkół wyższych. Dziś nie sposób jednoznacznie orzec czy idziemy w dobrym kierunku; napływają całkowicie sprzeczne opinie, od głosów wynoszących Minister Nauki B. Kudrycką pod niebiosa aż po opinii totalnie negujących jej idee. Gdzie leży prawda, zobaczymy. Ale już dziś można z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością stwierdzić, że ścierają się siły wsteczne (=zadowolone z aktualnego bałaganu i bezwładu) oraz siły proreformatorskie. Problem w tym, że ci pierwsi wcale nie przyznają się do roli „hamulcowych”, wręcz przeciwnie, udają zatroskanych, światłych obywateli, którym leży na sercu dobro polskich uniwersytetów. A inni, krytycy podejmowanych prób zmian niekoniecznie reprezentują rzeczywisty obóz postępu, przecież łatwo pod płaszczykiem troski o dobro wspólne ukrywać wcale nie najchlubniejsze zamysły i interesy grupowe.

Jak na dłoni widać, że brakuje nam w kraju autorytetów, prawdziwych, nie tych fasadowych, fałszywych, tworzonych na użytek chwili. Widać, że pojęcie „elita” w zasadzie nie istnieje, że poziom zaufania do dobrej woli osób pełniących funkcje publiczne jest bliski zeru. Pół wieku panowania komuny pozostawiło trwałą bliznę. A optymistów (sam do nich należałem), którzy liczyli na szybkie przywrócenie w życiu publicznym po przełomie sprzed dwóch dekad do „łask” takich pojęć, jak uczciwość, rzetelność, pracowitość, oddanie dla spraw „pro publico bono” spotkał srogi zawód. Zamiast społeczeństwa obywatelskiego, w którym dla każdego Polaka znajdzie się miejsce mamy kraj, w którym dominują zupełnie inne wartości; obłuda, cwaniactwo, kombinatorstwo, prywata, nepotyzm. A polskie uniwersytety są tylko emanacją głębokiego kryzysu społecznego; gra pozorów i blichtr to norma na szczytach władzy, i nie inaczej jest w polskim świecie akademickim.

PS. Gdy pisałem ten tekst pod koniec minionego miesiąca nie przewidziałem tak burzliwego przebiegu posiedzenia Senatu naszej uczelni. Jakby na przekór wiatrowi odnowy wiejącemu z Wrocławia w naszej uczelni ponownie powiało chłodem. Atmosfera przypominająca najgorsze doświadczenia z przeszłości została dostrzeżona przez Czytelników bloga, którzy w licznych komentarzach wyrazili swą dezaprobatę wobec takiego „modelu” dyskusji akademickiej. Te głosy pozwalają żywić nadzieję, że to już ostatnie takie wydarzenie w najwyższym organie kolegialnym uczelni. Świadczą one także o przywiązaniu wielu z nas do tradycyjnych wartości akademickich, co napawa optymizmem na przyszłość…

Rektor AM Ryszard Andrzejak znów nie został odwołany

Manifestacja KSN NSZZ "Solidarność" 02.03.2011.