niedziela, 31 marca 2019
Statystyka a dyskusja akademicka
Prawie od początku prowadzenia bloga działa statystyka. System prezentuje wiele danych: liczę wejść dziennych i miesięcznych, miejscowości wejść, kraje i kontynenty. Generalnie, szczyt liczby wejść miał miejsce przed wyborami rektorskimi w 2012 roku, a w dniu wyborów padł rekord ponad 3000 wejść! Od tego czasu liczba wejść jest znacznie mniejsza, ale utrzymuje się na stabilnym poziomie. Stąd nieco zaskoczył mnie znaczny wzrost liczby osób odwiedzających w marcu. W mijającym miesiącu było więcej wejść niż w jakikolwiek miesiącu 2018 roku. Ale - w mojej ocenie - to nie wiąże się z faktem publikowania jakichś wyjątkowych tekstów. Po prostu, w sytuacji gdy w uczelni mają miejsca ważne wydarzenia pracownicy szukają informacji ważnych dla nich samych. To wyraz braku prawdziwej dyskusji w uczelni, nic mi nie wiadomo by na jakimkolwiek forum, w którym mogli brać udział szeregowi pracownicy omawiano naszą przyszłość wg nowej Ustawy 2.0.
Demokracja akademicka, rozumiana jako dyskusja i wymiana poglądów nie istnieje.
Rzeczywistość jest smutna, perspektywy na przyszłość bardzo niepewne...
Demokracja akademicka, rozumiana jako dyskusja i wymiana poglądów nie istnieje.
Rzeczywistość jest smutna, perspektywy na przyszłość bardzo niepewne...
środa, 27 marca 2019
Hot news
Na dzisiejszym posiedzeniu Senatu uczelni Rektor Prof. P. Jałowiecki podał nowy termin zgłaszania kandydatur do Rady Uczelni. To dobra wiadomość, realizacja procedur demokratycznych zawsze jest najlepszym wyborem i drogą rozwiązywania sporów. Pozostaje mieć nadzieję, że Senat wybierze do tego nowego organu uczelni najlepszych kandydatów zdolnych do sprostania nadchodzącym wyzwaniom stojącymi przed naszą uczelnią w kolejnych latach.
niedziela, 24 marca 2019
O sytuacji w Śląskim Uniwersytecie Medycznym
Polskie uczelnie znajdują się aktualnie w wyjątkowej sytuacji. Kończy się okres prowadzenia zmian legislacyjnych i organizacyjnych zmierzających do dostosowania sposobu funkcjonowania uczelni do wymagań Ustawy 2.0. Od 1 maja 2019 nastąpi okres przejściowy a nowy rok akademicki będzie przebiegał według nowych zasad. Można rzec, że od tego jak dziś zostaną ustawione sprawy w uczelni tak będzie ona funkcjonowała w kolejnych latach akademickich. Ważą się losy naszej przyszłości, tej bliskiej i tej bardziej odległej. Niestety, informacje jakie do nas docierają są bardzo niepokojące. Pod koniec lutego dowiedzieliśmy się, że Senat nie wybrał członków nowego organu kolegialnego czyli Rady Uczelni. 4 osoby, w tym 2 spośród grona pracowników SUM nie znalazły aprobaty członków Senatu. Nie jestem Senatorem i trudno mi wyrażać swój pogląd dlaczego tak się stało niemniej tan fakt musi budzić niepokój. W imieniu uczelni i jej pracowników leży by Rada Uczelni była zdolna do działań na miarę wyzwań chwili i jej skład personalny jest niezmiernie ważny.
Kolejne informacje dotyczące sytuacji w uczelni docierają do nas z artykułu redaktor Judyty Watoły oraz stanowiska Rektora SUM Prof.
P. Jałowieckiego opublikowanego na stronie internetowej uczelni.
Nadal Rada nie została wybrana, czasu na decyzje zostało coraz mniej. To bardzo zła sytuacja mogąca mieć doniosły wpływ na przyszłe losy SUM-u.
Gdzieś umknęła dyskusja, dialog prowadzący do wypracowania kompromisu. W mojej ocenie w sytuacji gdy ścierają się różne wizje, także personalne, dotyczące uczelni powinny one być przedmiotem dyskusji w przeznaczonych do niej organach, a społeczność akademicka powinna być na bieżąco informowana o toczących się pracach.
Kolejne informacje dotyczące sytuacji w uczelni docierają do nas z artykułu redaktor Judyty Watoły oraz stanowiska Rektora SUM Prof.
P. Jałowieckiego opublikowanego na stronie internetowej uczelni.
Nadal Rada nie została wybrana, czasu na decyzje zostało coraz mniej. To bardzo zła sytuacja mogąca mieć doniosły wpływ na przyszłe losy SUM-u.
Gdzieś umknęła dyskusja, dialog prowadzący do wypracowania kompromisu. W mojej ocenie w sytuacji gdy ścierają się różne wizje, także personalne, dotyczące uczelni powinny one być przedmiotem dyskusji w przeznaczonych do niej organach, a społeczność akademicka powinna być na bieżąco informowana o toczących się pracach.
środa, 20 marca 2019
O nauce w szpitalu klinicznym
Cześć Wojtku,
Dziękuję za publikację. To coś nowego. Chętnie w spokoju to przeczytam,
Co do mnie, to raczej utonąłem w usługówce i niestety nie mam już
naukowego otoczenia.
Tak się w dobie ryczałtów kliniki zamieniają w szpitale wojewódzkie.
Pozdrawiam
Jurand
Powyżej list jaki dziś rano znalazłem na mojej skrzynce poczty elektronicznej. Zamieszczam go w pełnym brzmieniu, tylko imię autora zmieniłem. To - niestety - krótka, ale jakże trafna diagnoza sytuacji w jakiej znajdują się katedry uniwersyteckie posadowione w szpitalach klinicznych. Ich charakter - naukowy i dydaktyczny - jest skutecznie niszczony przez prozę dnia. W praktyce nie różnią się prawie wcale od oddziałów innych szpitali, które mają tylko jedno zadanie: dobrze leczyć pacjentów. To zjawisko wydaje się być trwałe i nie widać żadnych działań mających przywrócić szpitalom klinicznym ich dawną rolę.
Dziękuję za publikację. To coś nowego. Chętnie w spokoju to przeczytam,
Co do mnie, to raczej utonąłem w usługówce i niestety nie mam już
naukowego otoczenia.
Tak się w dobie ryczałtów kliniki zamieniają w szpitale wojewódzkie.
Pozdrawiam
Jurand
Powyżej list jaki dziś rano znalazłem na mojej skrzynce poczty elektronicznej. Zamieszczam go w pełnym brzmieniu, tylko imię autora zmieniłem. To - niestety - krótka, ale jakże trafna diagnoza sytuacji w jakiej znajdują się katedry uniwersyteckie posadowione w szpitalach klinicznych. Ich charakter - naukowy i dydaktyczny - jest skutecznie niszczony przez prozę dnia. W praktyce nie różnią się prawie wcale od oddziałów innych szpitali, które mają tylko jedno zadanie: dobrze leczyć pacjentów. To zjawisko wydaje się być trwałe i nie widać żadnych działań mających przywrócić szpitalom klinicznym ich dawną rolę.
poniedziałek, 11 marca 2019
czwartek, 7 marca 2019
piątek, 1 marca 2019
W odpowiedzi Czytelnikowi
W odpowiedzi na komentarz Czytelnika do wczorajszego postu muszę jasno stwierdzić, że reformy nauki nie należy utożsamiać z podwyżkami dla naukowców! Trzeba zreformować cały system, stworzyć możliwości rozwoju (środki na badania!) i stawiać wymagania. Dobrze pracujesz, dobrze zarabiasz! A ocenić jakość pracy naukowca nie jest tak trudno.
Bardzo proszę o unikanie takich uproszczeń, nauka ma być motorem rozwoju państwa, a nie łatwą, dobrze płatną synekurą!
Bardzo proszę o unikanie takich uproszczeń, nauka ma być motorem rozwoju państwa, a nie łatwą, dobrze płatną synekurą!
Uwagi ogólne o polskiej nauce
Dziękuję bardzo za niezwykle trafny komentarz do wczorajszego tekstu. Warto - odrywając się od bieżących spraw - zastanowić się co będzie dalej z polską nauką. Najwyższy czas by zacząć działać, gdyż w przeciwnym razie pesymistyczny scenariusz na pewno będzie się nadal realizować. Jak widać z doświadczeń minionych 30 lat na klasę polityczną nie możemy liczyć, nauka nie stanowi dla niej ważnego obszaru funkcjonowania państwa. Także społeczeństwo, jako całość raczej nie zdaje sobie sprawy, że to klucz do pomyślności państwa, ważny warunek powodzenia indywidualnego obywatela. Bez wkroczenia w sferę działania państwa i uczynieniu z nauki jednego z kluczowych kierunków rozwoju nic się nie zmieni.
Kto ma być motorem zmian?
Klasa polityczna nie, bo dla niej nauka to kula u nogi.
Społeczeństwo? Nie, bo nie ma zrozumienia i wiedzy, a także narzędzi do skutecznego działania.
Zatem kto może zmienić fatalny bieg spraw?
Tylko samo środowisko naukowe ma taką możliwość. Jeśli my sami nie będziemy w stanie podjąć poważnej dyskusji, dokonać wnikliwej oceny sytuacji i wytyczyć długofalowy plan działań nikt tego nie zrobi. W tym celu jest potrzebne współdziałanie wielu instytucji, wielu ludzi by dotrzeć do świadomości społecznej, że nauka to klucz (jeden z kluczy) powszechnej pomyślności. Nie wystarczy mieć rację, trzeba umieć dotrzeć do opinii publicznej. To wymaga wiedzy i środków. Ale skoro państwo rozumiane jako klasa polityczna nie docenia strategicznej roli nauki to sięgnijmy do organizacji pozarządowych. Nasz głos musi być słyszalny by się "przebić" do opinii publicznej. Nie będzie łatwo dokonać takiej fundamentalnej zmiany. Być może ktoś czytający te słowa zna powieść "Montaż" Wołkowa. W tej książce opisano mechanizmy działania tzw. agenta wpływu. Rzecz dzieje się w międzywojennej Francji i dotyczy walki o "rząd" dusz francuskiej opinii publicznej. Tym agentem był przedstawiciel białej emigracji rosyjskiej, który został skaperowany przez bolszewików. Przez długie piął się po szczeblach kariery uzyskując w powszechnej francuskiej opinii publicznej pozycję szanowanego przedstawiciela rosyjskiej emigracji. Mając taką pozycję mógł przemycać różne tematy i kwestie by skutecznie manipulować opinią publiczną.
Dlaczego w tekście o nauce przytaczam ten przykład? Otóż jestem głęboko przekonany, że w Polsce działa duża liczba takich właśnie ludzi, agentów wpływu. Nie poruszają się oni oczywiście tylko w obszarze nauki. Kolonialny charakter współczesnej Polski jest pochodną, wypadkową interesów możnych tego świata. Poprzez różne działania, instytucje międzynarodowe, regulacje prawne sprytnie utrzymują takie państwa jak Polska w sferze niedorozwoju cywilizacyjnego. Gra oczywiście idzie o pieniądze, o wielkie pieniądze. To trudna gra, ale nie oznacza to, iż mamy biernie poddawać się obecnej sytuacji. Musimy krok po kroku wyrąbywać sobie obszary, na których będziemy realizować polskie interesy, także w sferze nauki. Jeśli nie chcemy po "wsze" czasy zostać półkolonią, gdzie swobodnie realizuje swe interesy obcy kapitał nie ma innego wyjścia. Z pewnością ukryci agenci wpływu stanowią ogromny problem blokując takie inicjatywy stosując różne, wyrafinowane sposoby.
Jestem głęboko przekonany, że w polskim środowisku uniwersyteckim jest wiele osób zdolnych do podjęcia takiego wysiłku. Osób, które rozumieją dramat polskiej nauki, osób merytorycznie przygotowanych do działania.
Może na koniec przytoczę pewien hinduski aforyzm:
Od nieuków lepszy ten co księgi czyta
Od czytających kto pamięcią chwyta
Od pamiętających kto treść ich rozumie
Od rozumiejących kto działać umie.
Kto ma być motorem zmian?
Klasa polityczna nie, bo dla niej nauka to kula u nogi.
Społeczeństwo? Nie, bo nie ma zrozumienia i wiedzy, a także narzędzi do skutecznego działania.
Zatem kto może zmienić fatalny bieg spraw?
Tylko samo środowisko naukowe ma taką możliwość. Jeśli my sami nie będziemy w stanie podjąć poważnej dyskusji, dokonać wnikliwej oceny sytuacji i wytyczyć długofalowy plan działań nikt tego nie zrobi. W tym celu jest potrzebne współdziałanie wielu instytucji, wielu ludzi by dotrzeć do świadomości społecznej, że nauka to klucz (jeden z kluczy) powszechnej pomyślności. Nie wystarczy mieć rację, trzeba umieć dotrzeć do opinii publicznej. To wymaga wiedzy i środków. Ale skoro państwo rozumiane jako klasa polityczna nie docenia strategicznej roli nauki to sięgnijmy do organizacji pozarządowych. Nasz głos musi być słyszalny by się "przebić" do opinii publicznej. Nie będzie łatwo dokonać takiej fundamentalnej zmiany. Być może ktoś czytający te słowa zna powieść "Montaż" Wołkowa. W tej książce opisano mechanizmy działania tzw. agenta wpływu. Rzecz dzieje się w międzywojennej Francji i dotyczy walki o "rząd" dusz francuskiej opinii publicznej. Tym agentem był przedstawiciel białej emigracji rosyjskiej, który został skaperowany przez bolszewików. Przez długie piął się po szczeblach kariery uzyskując w powszechnej francuskiej opinii publicznej pozycję szanowanego przedstawiciela rosyjskiej emigracji. Mając taką pozycję mógł przemycać różne tematy i kwestie by skutecznie manipulować opinią publiczną.
Dlaczego w tekście o nauce przytaczam ten przykład? Otóż jestem głęboko przekonany, że w Polsce działa duża liczba takich właśnie ludzi, agentów wpływu. Nie poruszają się oni oczywiście tylko w obszarze nauki. Kolonialny charakter współczesnej Polski jest pochodną, wypadkową interesów możnych tego świata. Poprzez różne działania, instytucje międzynarodowe, regulacje prawne sprytnie utrzymują takie państwa jak Polska w sferze niedorozwoju cywilizacyjnego. Gra oczywiście idzie o pieniądze, o wielkie pieniądze. To trudna gra, ale nie oznacza to, iż mamy biernie poddawać się obecnej sytuacji. Musimy krok po kroku wyrąbywać sobie obszary, na których będziemy realizować polskie interesy, także w sferze nauki. Jeśli nie chcemy po "wsze" czasy zostać półkolonią, gdzie swobodnie realizuje swe interesy obcy kapitał nie ma innego wyjścia. Z pewnością ukryci agenci wpływu stanowią ogromny problem blokując takie inicjatywy stosując różne, wyrafinowane sposoby.
Jestem głęboko przekonany, że w polskim środowisku uniwersyteckim jest wiele osób zdolnych do podjęcia takiego wysiłku. Osób, które rozumieją dramat polskiej nauki, osób merytorycznie przygotowanych do działania.
Może na koniec przytoczę pewien hinduski aforyzm:
Od nieuków lepszy ten co księgi czyta
Od czytających kto pamięcią chwyta
Od pamiętających kto treść ich rozumie
Od rozumiejących kto działać umie.
Subskrybuj:
Posty (Atom)