Przedstawiam bardzo interesujące opracowanie dr Lecha Keller-Krawczyka dotyczące polskiej nauki oraz polskiego szkolnictwa wyższego. Warto uważnie przeczytać ten tekst, gdyż, niestety, pesymistyczna diagnoza jest trafna. Szczególnie dziś, gdy dokonują się pewne zmiany w polskim świecie nauki jest czas by się zastanowić czy istotnie podążamy we właściwym kierunku. Poniżej CV Autora.
Dr Lech Keller-Krawczyk jest absolwentem kierunku ekonomika produkcji w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (rok 1973). Pracował on w licznych polskich uczelniach (Szkoła Główna Handlowa, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie oraz Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi) oraz w Przemysłowym Instytucie Elektroniki (PIE) i Instytucie Organizacji Zarządzania i Doskonalenia Kadr (IOZiDK) - oba w Warszawie. Obecnie jest adiunktem (Assistant Professor) w uniwersytecie w Vila Real (Portugalia) oraz ekspertem Komisji Europejskiej (Dyrektoriat d/s Badań i Innowacji). Po wyjeździe z kraju ukończył studia podyplomowe w Australii (MA z ekonomii na The University of Melbourne, w roku 1996 i PhD z nauk politycznych na Monash University w Melbourne, w roku 2002). W latach 1982-1993 pracował jako informatyk (programista i tzw. systems analyst i project manager) w różnych wielkich korporacjach, m. in Computer Sciences, Compaq, Datapoint, Digital i Tandem oraz w bankach, np. Barclays, ANZ i CBA (dwa ostatnie w Australii). Po zrobieniu doktoratu wykładał politologię na Monash w Melbourne, a później ekonomię i zarządzanie na na Cyprze (jako Associate Professor w tamtejszym American College). Jego zainteresowania naukowe koncentrują się głównie na rynku pracy i polityce gospodarczej, a także na twórczości Stanisława Lema.
opracowanie dr Lecha Keller-Krawczyka
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
13 komentarze:
To super-myślenie życzeniowe, które polskim dziwnym środowisku akademickim nigdy nie zostanie zrealizowane. Grupy interesów 'trzymające władzę' mają się obecnie nadzwyczaj dobrze i będzie coraz gorzej. Ten Pan miał ogromne szczęście, w odpowiednim momencie podjął bardzo dobrą decyzję o emigracji i zostawił te wszystkie patologie za sobą.
Diagnoza bardzo trafna, a zaproponowane reformy godne wprowadzenia. Ale raczej tak się nie stanie, dopóki ster władzy leży w rękach profesorów. Tak jak u nas. Im gorsze są odczucia pracowników, im dalsze miejsca mamy w rankingach, tym pani rektor uważa, że jest coraz lepiej i reforma naszej uczelni postępuje.Dodajmy reforma oparta na nepotyźmie, kumoterstwu, ustawianiu konkursów, promowaniu miernot, no i oczywiście tępieniu zdolnych i mogących zagrozić obecnym układom. W tym kontekście martwi mnie Pana odwaga. Bo to nie wróży Panu nic dobrego w nadchodzących wyborach. Dopóki samodzielni będą wybierać nowego rektora (60%),Pańskie poglądy, przekonania i ewentualne zamiary będą przeszkodą w pańskim awansie. Bo prawda jest taka jak została opisana w tym raporcie. I niewielu samodzielnych będzie zdecydowanych zmierzyć się z tą patologią. Obecne władze tkwią w niej po same uszy wykorzystując jej
"dobrodziejstwa" dla siebie i swojej rodziny, i w tym są podobne do innych samodzielnych, a więc bezpieczne. Dlatego rektorka została wybrana na drugą kadencję chociaż krzywdząc wiele osób, popisując się niesprawiedliwością i stając ponad prawem - nie była jej godna.
Tak samo myślący.
Dodam tylko, ze ja jestem (na szczescie) poza polskimi ukladami, a wiec, tez na szczescie, nie musze sie plaszczyc przed polskimi rektorami. A na tym, ze dla mnie i dla mnie podobnych nie ma miejsca w obecnej polskiej nauce, to traci tylko Polska i zamieszkujacy w niej Polacy.
lech.keller@gmail.com
Bardzo polecam wszystkim profesorom wywiad z Profesorem Franciszkiem Kokotem w śląskim dodatku Gazety Lekarskiej Pro Medico. Szczególnie cytat wytłuszony przez redakcję na temat etyki zachowania kierowników jednostek klinicznych dawniej i dzisiaj. Ogromnie żałuję, że nie żyję w tamtych czasach i nie ma już takich mentorów. Teraz to już tylko walka o przetrwanie jak w dżungli, gdzie silniejszy bierze wszystko.
Autorowi programu naprawczego należy podpowiedzieć, że po jego wprowadzeniu kadra szybciej się wymieni z powodu samobójstw. Jak w USA w pierwszej połowie zeszłego wieku w czasach Wielkiego Kryzysu. Nie napisał Autor o technice usuwania Profesorów: na taczkach, zakazie wstępu na uczelnie, wymiana kluczy w gabinecie. Z pewnością zamiast pożegnania dowiedzą się nieco o sobie na trasie hańby do murów uczelni -chłosty chyba nie będzie.
Re: technika usuwania profesorów.
No coz, gdzie drwa rabia... I czemu profesor mial by byc ponad prawem? Oraz czemu utrata pracy musi oznaczac od razu samobojstwo? Przeciez jesli ktos jest dobry, to w nowym systemie znajdzie prace na innej uczelni albo np. w przemysle. A jak ktos nie jest dobry, to nie powinien pracowac jako profesor - to przeciez jest proste i logiczne.
Bardzo udana diagnoza bedaca podsumowaniem dyskusji na wielu blogach z pozycji reformatora. Brawo Panie Lechu K-K.
zbigniew.academicus
Ogólnie, to uważam, że najlepszy model nauki to był w Polsce powojennej aż do lat 1980tych, kiedy to nauka w szkołach wyższych była bezpłatna, ale dostępna tylko dla tych, którzy się naprawdę nadawali na studia wyższe. Zarówno przedwojenny model z wysokim czesnym, które stanowiło barierę nie do przebycia dla zdolnych osób z biedniejszych środowisk jak też i obecny model, w którym każdy z IQ ponad 90 może ukończyć wyższe studia uważam zaś za wysoce błędne, przy czym obecny model jest jeszcze gorszy niż ten przedwojenny, gdyż doprowadził do (hiper)inflacji wykształcenia w tym sensie, ze jest ono dziś coraz mniej warte, skoro praktycznie każdy może sobie dziś kupić dyplom ukończenia prywatnej szkoły wyższej. Stad tez ten mój postulat drastycznego ograniczenia ilości studentów, wykładowców i uczelni, do stanu mniej więcej z końca lat 1970tych oraz posłania tych, którzy się na studia wyższe nie nadają, do średnich szkół zawodowych, w tym tez pomaturalnych średnich oraz półwyższych szkół zawodowych, gdzie zatrudniło by się tez część kadry zbędnej na zreformowanych wyższych uczelniach. Uważam po prostu, że w nauce, a więc też i w szkolnictwie wyższym, liczy się głównie jakość, a nie ilość, oraz ze ilość w nauce przechodzi w jakość, ale praktycznie zawsze gorszą.
Przestawiam tu, w wielkim skrócie, mój program naprawy polskiej nauki i polskiego szkolnictwa wyższego:
1. Odstąpienie od państwowego dyplomu licencjackiego/inżynierskiego i magisterskiego/lekarskiego.
2. Zróżnicowanie szkół wyższych na badawcze i dydaktyczne - te pierwsze powadziłyby głównie badania naukowe i studia doktoranckie, a te drugie studia na poziomie inżyniera/licencjata.
3. Wymóg interdyscyplinarności kształcenia i badań.
4. Umiędzynarodowienie uczelni i nauki, a więc nauczyciele akademiccy (w tym obywatele innych krajów) powinni być zatrudniani na podstawie międzynarodowego konkursu. Skład tych komisji konkursowych także powinien być międzynarodowy. Wprowadzenie tego systemu wymaga zaś spójnych procedur nostryfikacji dyplomów. Tam, gdzie jest to uzasadnione, wykłady i seminaria powinny odbywać się w języku angielskim, aby umożliwić studiowanie w Polsce osobom nieznającym naszego języka (obecnie mamy poniżej 1% studentów obcokrajowców).
5. Likwidacja siatki płac i pensum dydaktycznego oraz wprowadzenie rzetelnej oceny osiągnięć dydaktycznych (w tym oceny dokonywanej przez studentów) i naukowych tak, aby dobra praca była dobrze wynagradzana. Bezwzględnie obowiązywać powinna 6-8 letnia karencja na zatrudnianie na stanowiskach profesorskich osób, które w tej samej uczelni uzyskały stopień doktora.
6. Likwidacja obecnej procedury nadawania tytułu profesora przez Prezydenta RP.
7. Habilitacja powinna zostać zastąpiona międzynarodowym konkursem na stanowisko profesora nadzwyczajnego.
8. Zmiana systemu zarządzania uczelniami – powoływanie i odwoływanie rektora szkoły publicznej przez radę powierniczą, w skład której poza najwybitniejszymi profesorami (niebędącymi reprezentantami poszczególnych wydziałów!) danej uczelni – wchodziliby przedstawiciele ministerstwa właściwego dla szkolnictwa wyższego, a także środowiska naukowego i gospodarczego danego regionu.
Przestawiam tu, w wielkim skrócie, mój program naprawy polskiej nauki i polskiego szkolnictwa wyższego:
1. Odstąpienie od państwowego dyplomu licencjackiego/inżynierskiego i magisterskiego/lekarskiego.
2. Zróżnicowanie szkół wyższych na badawcze i dydaktyczne - te pierwsze powadziłyby głównie badania naukowe i studia doktoranckie, a te drugie studia na poziomie inżyniera/licencjata.
3. Wymóg interdyscyplinarności kształcenia i badań.
4. Umiędzynarodowienie uczelni i nauki, a więc nauczyciele akademiccy (w tym obywatele innych krajów) powinni być zatrudniani na podstawie międzynarodowego konkursu. Skład tych komisji konkursowych także powinien być międzynarodowy. Wprowadzenie tego systemu wymaga zaś spójnych procedur nostryfikacji dyplomów. Tam, gdzie jest to uzasadnione, wykłady i seminaria powinny odbywać się w języku angielskim, aby umożliwić studiowanie w Polsce osobom nieznającym naszego języka (obecnie mamy poniżej 1% studentów obcokrajowców).
5. Likwidacja siatki płac i pensum dydaktycznego oraz wprowadzenie rzetelnej oceny osiągnięć dydaktycznych (w tym oceny dokonywanej przez studentów) i naukowych tak, aby dobra praca była dobrze wynagradzana. Bezwzględnie obowiązywać powinna 6-8 letnia karencja na zatrudnianie na stanowiskach profesorskich osób, które w tej samej uczelni uzyskały stopień doktora.
6. Likwidacja obecnej procedury nadawania tytułu profesora przez Prezydenta RP.
7. Habilitacja powinna zostać zastąpiona międzynarodowym konkursem na stanowisko profesora nadzwyczajnego.
8. Zmiana systemu zarządzania uczelniami – powoływanie i odwoływanie rektora szkoły publicznej przez radę powierniczą, w skład której poza najwybitniejszymi profesorami (niebędącymi reprezentantami poszczególnych wydziałów!) danej uczelni – wchodziliby przedstawiciele ministerstwa właściwego dla szkolnictwa wyższego, a także środowiska naukowego i gospodarczego danego regionu.
LK
Polecam dyskusję pod adresem:
http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,161770,23740244,gowin-jestes-u-pani.html?order=najnowsze&v=1&obxx=23740244#opinions
http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,161770,23740244,gowin-jestes-u-pani.html?order=najnowsze&v=1&obxx=23740244#opinions
Patrz też: https://monash.academia.edu/LechKeller
Prześlij komentarz