O Niezależnym Zrzeszeniu Studentów

Zapraszam do lektury książki o Niezależnym Zrzeszeniu Studentów w naszej Uczelni w latach 1980-81. To był niezwykle dynamiczny okres polskie...

piątek, 13 marca 2009

Czy czeka nas rewolucja?

http://www.rp.pl/artykul/182403,275164_Beda_konkursy_na_rektorow.html
Autor: o

3 komentarze:

Anonimowy pisze...

Przyznam szczerze, że nasza uczelnia przypomina mi trochę.. PZPN. Zalana betonem, którego nie skruszy żaden, nawet najgorszy mróz, czy też młot. Ciężko wyobrazić sobie jakiekolwiek reformy patrząc przez pryzmat naszej uczelni, gdzie panuje istna degrengolada - wszystko obsadzone familiami, od dziadka aż po wnuka, wybory będące fikcją.. Życzę sobie, oczywiście, dożycia innych czasów.. Ale przyznam szczerze, że w oczach moim znajomych, obiektywnie stwierdzam - bardzo zdolnych, pracowitych - nasza alma mater jest ostatnim miejscem, z którym wiązaliby oni swoją przyszłość. Wszyscy mówią o "ucieczce" do innego ośrodka akademickiego. Dlaczego? Bo wszystko jest zajęte przez familie i układy. Jak można sobie wyobrazić profesora, kierownika kliniki, konsultanta wojewódzkiego itd. mówiącego do grupy studentów na zajęciach: "Państwo i tak nie będziecie [nazwa specjalizacji]. Miejsca są już zajęte na wiele lat wprzód!" To było chyba jak dotąd najbrutalniejsze spotkanie z rzeczywistością, jakiego na SUM-ie doświadczyłem.

14 marca 2009 14:54
Anonimowy pisze...

Czeka nas normalność.

Rektor powinien mieć wizję rozwoju, niekoniecznie wyłącznie w czysto ekonomicznym znaczeniu tego zwrotu, ale co jeszcze ważniejsze powinien wiedzieć, czym ta wizja różni się od propagandy czy wodolejstwa. Konkurs to przecież rywalizacja nie nazwisk, nie zasług, nie zdolności oratorskich, ale konkretnych pomysłów, konkretnych działań, a przy okazji mobilizujący, a więc pożądany w tej sytuacji stres. Sama forma jest tu tylko... formą właśnie, bo to, czym ją (czyli ideę konkursu) wypełnimy i czy w ogóle będziemy potrafili to zrobić jest daleko bardziej godne uwagi.

14 marca 2009 15:23
Anonimowy pisze...

"Konkurs to przecież rywalizacja nie nazwisk, nie zasług, nie zdolności oratorskich, ale konkretnych pomysłów, konkretnych działań, a przy okazji mobilizujący, a więc pożądany w tej sytuacji stres."

Tak powinno być. Niestety, u nas konkursy są fikcją a wszystkie przymioty tychże przez Ciebie wymienione - po prostu nie istnieją...

14 marca 2009 19:09

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)