O Niezależnym Zrzeszeniu Studentów

Zapraszam do lektury książki o Niezależnym Zrzeszeniu Studentów w naszej Uczelni w latach 1980-81. To był niezwykle dynamiczny okres polskie...

wtorek, 5 listopada 2013

O Ortografii

Od dawna zbierałem się by napisać tekst dotyczący ortografii. Immanentną częścią obowiązków studentów V roku wydziału lekarskiego, z którymi prowadzę zajęcia jest przygotowanie historii choroby. To bardzo ważny etap szkolenia przyszłych adeptów medycyny; zebranie w spójny, logiczny sposób wszystkich informacji obejmujących badanie podmiotowe, badanie przedmiotowe oraz wyniki badań prowadzić powinno do sformułowania czytelnej konkluzji dotyczącej proponowanych kroków diagnostyczno-terapeutycznych. Wbrew pozorom napisanie dobrej merytorycznie historii choroby wcale nie jest takie proste, wymaga nie tylko wiedzy, ale także umiejętności wybrania najistotniejszych informacji spośród mnóstwa nieistotnych danych, dobór najlepszych badań diagnostycznych, różnicowania oraz wskazanie ścieżki optymalnej terapii.

Ale to nie wszystko, chciałbym poruszyć dodatkowy aspekt. Otóż historie choroby powinny spełniać jeszcze pewien dodatkowy warunek: muszą być napisane poprawną polszczyzną. Dlaczego o tym piszę? Dość często spotykam w nich błędy ortograficzne. Trudno jest zaakceptować np. słowo przerzut pisane, jako „przeżut” czy płuca jako „płóca”. Gdyby takie sytuacje zdarzały się okazjonalnie, raz, dwa razy w roku akademickim można by przymknąć na nie oko, ale w zasadzie w każdej liczącej kilka osób grupie takie błędy się zdarzają.
Czy ktoś może sobie wyobrazić takie błędy ortograficzne np. w sentencji wyroku sądu podpisanego przez sędziego lub w decyzji administracyjnej podpisanej przez architekta?
To podważa powagę urzędu, pełnionego w imieniu Państwa Polskiego.

W poniższej ankiecie sformułowałem kilka pytań dotyczących oceny tego zjawiska. Proszę o zaznaczenie wszystkich odpowiedzi, jakie Czytelnicy uznają za właściwe.

2 komentarze:

Anonimowy pisze...

Problem poprawności języka polskiego zarówno w piśmie( ortografii ) jak i jasnego , zwięzłego przekazywania informacji ( np. historii choroby ) jest bardzo ważny. Reprezentuję to pokolenie, które jeżeli w wypracowaniu maturalnym zrobiło dwa błędy ortograficzne i parę interpunkcyjnych to ocena była niedostateczna.Osoba legitymująca się wykształceniem średnim ( maturą ) musiała umieć pisać poprawnie. Błędy ortograficzne nie tylko były punktowane na języku polskim, ale i ocena z matematyki bywała obniżona jeżeli w pracy pojawiały się błędy ortograficzne.
Oznaczało to,że postawione przez Pana profesora pytania w ankiecie byłyby wtedy nieuzasadnione.W domu były słowniki ortograficzne i w razie niepewności można było zawsze upewnić się jak należy dany wyraz poprawnie napisać. Teraz mamy internet, różne portale dyskusyjne, które promują "uproszczoną ortografię " np. wszystkie wyrazy piszemy przez "ch", "ż" itd. Przesyłamy esemesy , gdzie też jest uproszczona ortografia i utrwalamy niewłaściwą pisownię a później jak należy napisać pracę robimy błędy. Nie zawsze piszemy tekst używając komputera,gdzie mamy włączony korektor tekstu, a później pojawiają się takie kwiatki jak płuca przez ó.

Anonimowy pisze...

Co nie zmienia faktu, że płuca przez ó można przeboleć, a nieprawidłowo przeprowadzony wywiad, badanie fizykalne czy diagnostykę już niekoniecznie.