Pewnego dnia w czasie wycieczki rowerowej po Rudawach Janowickich (bardzo piękne pasmo górskie w pobliżu Kowar) spotkałem parę rowerzystów prowadzących rowery. Okazało się, że jeden z nich złapał gumę. Na moje pytanie dlaczego nie załatali dziury z rozbrajającym uśmiechem usłyszałem, że nic nie mają ze sobą (są potrzebne łatki, specjalne łyżki do ściągnięcia opony oraz oczywiście pompka), ale niebawem przyjedzie serwis. W ciągu paru minut przy pomocy udostępnionego przeze mnie zestawu naprawczego znów byli gotowi do jazdy, ale żaden serwisant się nie pojawił. W międzyczasie wywiązała się krótka rozmowa, gdyż zainteresowanie wzbudziły naklejki znajdujące się na ramie mojego roweru. Pochodzą one z różnych miejsc, które przemierzyłem na dwóch kółkach np. z Alp, Norwegii, Szkocji czy Nowej Zelandii. Młodszy rowerzysta ze zdumieniem, wręcz niedowierzaniem zapytał czy naprawdę taki rower był w tylu odległych miejscach. „Taki rower”, czyli raczej przeciętny egzemplarz. Gdy padła odpowiedź twierdząca z niedowierzaniem kręcili głowami. Moi rozmówcy byli modnie ubrani, a ich rowery były z „górnej półki” z ceną jednostkową co najmniej 10.000 zł; pewnie rower za dwa tysiące wydał im się jakiś dziwny…
Widać wiara, że wszystko można kupić jest obecna także u sportowców. Ale jak widać z opisu tego epizodu nie zawsze tak jest, a drobna awaria może stanowić nie lada kłopot.
Niestety wiara w moc „kasy” rozciąga się na wszystkie sfery życia, a dość powszechny jest pogląd, że można kupić wszystko i wszystkich. Tradycyjne wartości tak ważne w życiu publicznym np. pracowitość, uczciwość, sumienność, patriotyzm i wiele, wiele innych zostają zastąpione lub nawet już zostały wyparte przez „nową wiarę”, czyli pieniądz.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
3 komentarze:
"Kasa" jak Pan pisze staje się po prostu w dzisiejszych czasach protezą. Zastępuje myślenie i samodzielność, daje gotowe rozwiązania, proste drogi i czasem także, nie przeczę, święty spokój.
W zamian jednak odbiera człowieczeństwo.
Tak, to prawda światem obecnie rządzi pieniądz. Słowa: uczciwość, uczucia, szacunek dla drugiego człowieka, patriotyzm zniknęły już z powszechnego użycia. Teraz liczy się ślepe posłuszeństwo wobec ludzi, którzy pieniądze rozdzielają. Dla współczesnego pracodawcy najbardziej cenny pracownik to nie koniecznie pracowity, ale posłuszny klakier i donosiciel.
Ale czy to nie wynika z wychowania? czy to nie starsze pokolenie młodszemu wpoiło, że kasa to wszystko?
Przecież młodzi NIE URODZILI się z taką wiedzą i pewnością. Ktoś im to wpoił, prawda? A kto?
Prześlij komentarz